| ◄ Doue ne ro ket he c’hrasou d’ar re a zo ho c’haloun stag oc’h traou ann douar | Trede levr - LIV | Pegen direiz eo ann den ha peger braz eo nerz ar c’hras ► |
1. — Jezuz-Krist. — Va map, likit hoc’h holl boan evit dont da anaout atizou ho kaloun dioc’h aliou ar c’hras ; rak evit-ho da veza dishevel-kaer, koulskoude ez eo diez a-wechou anaout ar re-man dioc’h ar re all, nemet spered ann den a ve sklereet gant Doue. Ann dud holl a glask ar mad, hag e kement tra a reont hag a leveront, e fell d’ezho ober eur mad-bennag ; rak-se kalz anezho a fazi, o veza ma kredont e reont mad.
2. — Kaloun ann den a zo troidellou e-leiz enn-hi ; touella a ra, gounid a ra kalz a dud, lakaat a ra anezho da fazia ha ne glask e pep tra nemet he mad he-unan. Ar c’hras avad a zo frank hag eeun ; tec’het a ra dioc’h kement zo drouk da welet, ne glask touella den e-bed, ober a ra pep tra evit Doue hep-ken, lakaat a ra he holl fisians e Doue, o veza ne denn nemet war-zu enn-han.
3. — Ann den ne fell ket d’ezhan mervel, na beza gwall-gaset, trec’het, izeleet ; ne fell ket d’ezhan plega a galoun vad da nep tra. Gant ar c’hras avad, ann den a laka he boan da drec’hi he wall-ioulou, da ober penn d’ar c’hik ; karet a ra plega ha beza trec’het ; ne fell tamm d’ezhan beza e frankiz, gwell eo gant-han suja. Morse ne c’hoanta sevel dreist ar re all, ne c’hoanta nemet beza e lezen Doue, en em zerc’hel ha beva enn-hi. Ema bepred e doare vad da blega izel hag a galoun vad da gement den a zo, dre garantez evit Doue.
4. — Ann den hep ar c’hras a labour evit he vad he-unan hag a zell oc’h petra a c’hounid dioc’h ar re all. Ann den a zo ar c’hras enn-han a zell pisoc’h oc’h ar pez a zo talvoudek d’ar re all eget oc’h ar pez a zo mad ha talvoudek evit-han he-unan.
5. — Ann den a gar beza enoret ha doujet ; ar c’hras avad a anavez ez eo da Zoue pep gloar ha peb enor.
6.— Ann den en deuz aoun da veza disprizet ha goloet a vez ; ar c’hras enn enep a c’houzanv a galoun vad pep dismegans evit Jezuz-Krist.
7. — Ann den a gar beza dilabour hag ehana ; ar c’hras avad ne oufe beza vak war-ezhi ; staga a ra kalounek gant al labour.
8. — Ann den a glask dastum ar pez a zo mad ha kaer da welet, kasaat a ra ar pez a zo iskiz ha digompez ; ar c’hras avad a gar ann traou ar re zistera, ne ra fae e-bed war ar pez a zo diez da c’houzanv, n’en em nec’h ket mar bez red en em wiska gant tammou koz dillad fall.
9. — Ann den ne zell ken nemet hoc’h madou ar bed-man, en em laouenaat pe en em nec’hi a ra pa zeu da c’hounid pe da goll eunn dra-bennag, hag evit eunn drouk-komz ann distera, ez a drouk enn-han. Ar c’hras ne choanta nemet ann traou ne dremenont ket, ne zell tamm oc’h ann traou a ia gant ann amzer, ne ra van e-bed evit koll anezho, hag ar c’homziou trenka ne d-int ket evit he pec’hi, dre’n abek m’ema he zenzor hag he levenez enn env, el leac’h ne d-a netra da goll
10. — Ann den a zo tost d’he dra, gwell eo gant-han kemeret eget rei, ne gar nemet he vad he-unan ; ar c’hras a-vad a zo karantezuz hag a gar mad ann holl, ne choanta kaout netra evit-hi he-unan, laouen eo gant nebeut a dra, kredi a ra ez eo kalz eurusoc’h o rei eget o kemeret.
11. — Ann den hep ar c’hras a zo douget d’ann traou krouet, da blijaduresiou ar c’hik, da stambouc’h ar galoun ; en em blijout a ra o prezek hag o tiviz gant ar c’hras avad, ann den a dro war-zu Doue ha war-zu pep mad ; dilezel a ra ann traou krouet, tec’het dioc’h-ar bed, kasaat c’hoantegesiou ar c’hik ; ne gar ket redek tu-ma tu-hont, dre m’en deuz mez o vont e-touez ann dud.
12. — Ann den a gar kaout frealz a berz ar bed ; ar c’hras avad ne glask ken frealzidigez nemet e Doue hep-ken ; sevel a ra dreist ann traou krouet, nag ar mad dreist pep mad a zo he holl zudiou.
13. — Ann den a ra pep tra evit he c’hounid hag evit he vad he-unan, ne oufe ober tra evit netra ; evit kemend a ra e kred en devezo kemend all hag oc’h-penn, e kred en devezo meuleudiou pe eur mad all-bennag. Bez’e fell d’ezhan e ve great kalz a stad euz ar pez a ra hag euz ar pez a ro. Ar c’hras avad ne glask ket ann traou a dremen gant ann amzer, ne c’houlenn d’he digoll nemet Doue hep-ken, ne c’hoanta ken e-touez ann traon krouet nemet ar pez a zo red evit he c’has da gaout ar madou a bado da viken.
14. — Ann den a gar kaout kalz a gerent hag a vignouned, en em vugadi a ra diwar-benn he renk huel ha diwar-benn he wenn ; lakaat a ra he boan da blijout d’ar re vraz ha d’ar re binvidik, meuli a ra ar re a zo hevel out-ban. Ar c’hras avad a gar he enebourien, c’houeza ne ra ket enn abek d’he mignouned a zo eur maread anezho ; ne zalc’h nep stad euz ar renk nag euz ar wenn enz ann dud, nemet gwelloc’h eget ar re all e vent.
Ober a ra muioc’h a vad d’ar re baour eget d’ar re binvidik ; muioc’h a druez e deuz oc’h ar re zo direbech ho c’haloun eget oc’h ar re c’halloudek ; gwell eo gant-hi beza e-louez ar re a gar ar wirionez eget e-touez ar re fallakr ; alia a ra ar re vad da lakaat ho foan evit dont da gaout ann traou gwella a ro Doue ; kelenn a ra anezho da veza hevel e pep tra oc’h Map Doue.
15. — Ann den a glemm buhan gant ar pez en deuz diouer anezho ha gant ar pez a zo diez d’ezhan ; ar c’hras avad a c’houzanv kalounek ann dienez hag ar baourentez.
16 — Ann den a ra pep tra evit-han he-unan ; mar stourm, mar kroz, evit he vad he-unan eo. Ar c’hras avad a gas pep tra da Zoue, o veza ma teu pep tra digant-han. Ne gav ket d’ezhi e ve netra vad e-bed enn-hi, n’e deuz ket re a fisians enn-hi he-unan, ne ziviz ket, ne gav ket dezhi e ve gwelloc’h ar pez a gred he-unan eget ar pez a gred ar re all ; plega a ra enn he menosiou hag e pep tra dindan furnez ha dindan barnedigesiou Doue.
17. — Ann den a glask ann traou kuzet hag a gar klevet ann neventesiou ; bez’ e kar en em ziskouez dirag ann holl ha gwelet gant he zaoulagad petra eo kalz a draou zo ; c’hoant, en deuz e anavezet, ha, bez’ e fell d’ezhan ober ann traou a denn, war-n-ezhan enor, ha meuleudiou. Ar c’has ervad ne ra van euz ann traou nevez ha kaer da welet, o veza ma teu kepent-se holl euz ann techou fall a zo gwall c’hrisiennet pell zo enn hor c’haloun. Hag evit gwir, n’euz, netra war ann douar a gemend a ve nevez, n’euz netra a gement a hellfe padout pell amzer.
Ar c’hras eta a zesk d’e-omp ober penn d’ar c’hik, tec’het dioc’h pep fouge ha dioc’h pep gwall fisians enn-omp hon-uan ; deski a ra d’e-omp, pa vez izel hor c’haloun, kuzet kement tra zo da veza meulet ha karet ; deski a ra klask e pep gwiziegez hag e pep tra ar pez a hell rei da vad ann holl hag ar pez a zo mad evit enor ha gloar Doue. Ne fell ket d’ezhi e ve meulet evit-hi he-unan nag evit, ar pez e deuz great ; ne c’hoanta netra ken nemet e ve Doue meulet evit ar madou a zo roet d’e-omp gant-han dre garantez.
18. — Ar c’hras-ze a zo eur skljerijen a zeu euz ann env hag a zo roet d’ann den, gant Doue he-unan ; dre-z-hi ec’h anavezer e gwirionez ar re a zo karet gant Doue hag ar re a dle beza salvet da viken. Ar c’hras-ze eo a zao kaloun ann den diwar draou ann douk war-zu traou ann env ; dre-z-hi ann den a ioa stag oc’h c’hoantegesiou ar c’hik, a zeu buhan da veza distag a-grenn diout-ho.
Seul vui eta e vez ar c’hik gwasket ha trec’het, seul vui a ze e teu puilloc’h ar c’hras e kaloun ann den ; ha dre ar grasou nevez-se, ann den a ia bemdez war wellaat hervez lezen Doue.
Hervez kelennadurez ann Abostol braz sant Paol, ez euz enn-omp diou lezenn a stourm ann eil oc’h eben : lezen ar c’hik a zalc’h ac’hanomp e sujedigez ar pec’hed, ha lezen ar spered a zalc’h ac’hanomp er mad dre nerz ar c’hras hon euz bet digant Jezuz-Krist. O veza ma’z eo hor c’haloun stag peb eil tro oc’h ar c’hik hag oc’h ar spered a zo bepred oc’h enebi ann eil oc’h egile, evel-se ni zo douget peb eil tro da ober ar mad pe ann drouk, da garet Doue pe ar bed. Ni a zo kaset etrezek ar c’hik gant ann drouk-ioulou a glask hep paouez touella ar re zantela : tennet omp war-zu ar spered gant ar c’hras ne zilez a-grenn morse ar bec’herien ar re vrasa. Na petra zeuio da veza hon ene paour goude stourm er c’hiz-ze ? Na pegement ne dlefe ket krena gant aoun rak ar pez a zeuio da heul ar brezel-ze ? Dre’n abek-ze eo, eme sant Paol, e klemm pep den evel a rafe eur c’hreg a ve o vont da wilioudi. Ha ni ivez, ni hon euz bet ar frouez kenta euz ar spered, ni a hirvoud enn-omp hon-unan, enn eur c’hortoz ma vezimp great bugale da Zoue ha ma vezimp distaget dioc’h ar c’horf-man.
Eurusa deiz ! Peur e teuio da c’houlaoui ? Peur hon devezo-ni ar garantez a bado da viken hag ar peoc’h dudiuz a zeu war he lerc’h ? C’hoant am euz bet e teufe va c’horf da vreina, evit ma vezinn gant Jezuz-Krist. Va ene en deuz sec’hed euz ann Doue kre, euz ann Doue beo. Peur ez inn-me, peur e vezinn-me dirak Doue ?