Ofiç ar Sacramant gant he Hymnou

L. Prud'homme, 1849  (p. 418-422)


OFIÇ AR SACRAMANT
en ur fæçon convenabl d’ar bobl simpl.

Evit Matinesou e servijo deoc’h an Invitation hac an daou Hymn a velit aman en latin hac en brezonec, gant an Te Deum, ar Benedictus Dominus Deus Israël hac ar Pros Lauda, Sion, ha Litaniou ar Sa-cramant ; hac evit Heuriou munut e servijo deoc’h an adoration perpetuel pehini so goude-se. An Ofiç-ma a servijo deoc’h ivez evit peb iaou a-hed ar bloaz, mar ho pe amser ha devotion d’he lavaret. Commancit eta hoc’h Ofiç evellen.

Pater, Ave, Credo : Domine, labia, etc. evel er pag. 1. eus al levr-ma. O lavaret Domine, labia mea, grit ur groas gant ho meud var ho musellou, hac o la- varet Deus, in adjutorium, liguit sin ar groas en ho querc’hen.

An Invitation-ma a repetot a-ben divech araoc ar Salm.
Imitation da meuli Doue.

ADoromp Jesus-Christ hon roue pehini a zomin var ar pobl, hac a ro an druzoni spirituel eus he c’hraç da nep en receo ervad.

Invitatorium.

CHristum regem adoremus dominantem gentibus, qui se manducantibus dat spiritûs pin-guedinem.

Psalm. 94.

DEut oll entresoc’h crouadurien,
Deut, ma en em rejouissimp
En Doue hon Autrou souveren,
Ha gant joa bras ma he meulimp,
Hastomp affo en em bresanti, etc.

Venite, exultemus Domino, iubilemus Deo salutari nostro : præoccupemus faciem ejus, etc.

Ar rest eus ar Salm-ma a gueffot en commangamant Ofiç an Hano eus ar Verc’hes Vari, hac eleac’h Me ho salud, Mari, etc., pehini a repeteur eno etre peb coubl, he repetot Christum regem adoremus, etc., Adoromp Jesus-Christ hon roue, etc., evel so ama en Invitation da veuli Doue.


An Hymn Sacris solemni[i]s [1], var an ton latin, oc’h he asten ; pe var ton guers Santes Agnes.

Er solennite sacr
En em rejouissomp,
Ha deza a galon vad
Meuleudiou canomp :
Lesomp ar c’hoz guisou,
Peb tra bezet nevez,
Hor c’halon, hor c’homsou
Hac hon œuvrou ivez.

SAcris solemniis juncta sint gaudia, Et ex præcordiis sonent præconia ; Recedant vetera, nova sini omnia, Corda, voces et opera.

Renouveli a ra
An Ilis ar memor

Noctis recolitur cœna novissima,

Quâ Christus creditur agnum et azyma Dedisse fratribus, juxtà legitima Priscis indulta patribus.

Eus ar goan diveza
A reas hon Redamtor;
O rei abarz mervell
An oan d’he zisquibien
Gant ar bara heb goêll,
Evit heul al lesen.

Post agnum typicum, expletis epulis, Corpus dominicum, datum discipulis, Sic totum omnibus, quod totum singulis, Ejus fatemur manibus.

Goude an oan mystic,
Ar banquet echuet,
Ez eo corf Jesus-Christ
Dezo distribuet ;
Gant he zorn he-unan
En em roas da zibri
D’an oll, da bep-unan,
Evel ma tleomp cridi.

Dedit fragilibus corporis ferculum, Dedit et tristibus sanguinis poculum, Dicens : Accipite quod trado vasculum : omnes ex eo bibite.

Eus he gorf ar bouet mad
A roas d’ar re frajil,
Hac e roas eus he c’hoad
D’ar re drist ar c’halir :
Quemerit, emezan,
Ar c’halir a roan deoc’h ;
Efit oll anezan,
Evit beza creoc’h.

Sic sacrificium istud instituit, Cujus officium committi voluit Solis presbyteris, quibus sic congruit, Ut sumant et dent cæteris.

Evellen ec’h offras
He guenta sacrifiç
Jesus ar belec bras,
A behini an ofiç
En deveus accordet
Hepquen d’ar veleien,
Evit he guemeret
Ha rei d’ar gristenien.

Panis Angelicus fit panis hominum, Dat panis cœlicus figuris terminum : O res mirabilis ! manducat Dominum, Pauper, servus et humilis.

Chetu bara an Ælez
Rentet bara d’an den :
D’ar squeud ar virionez
E deus roet an termen ;
He-ma eo ar miracl,
Guelet ar servijer
O tibri he Vestr mad,
Hac hen paour ha dister.

Dreindet en un Doue,
A galon ho pedomp
D’hor bisita ive
Evel m’hoc’h enoromp ;
Dre hoc’h henchou santel
Bepret hor c’hunduit
D’ar sclerder eternel
P’en hini e chomit.
Evellen bezer grêt.

Te, trina deitas unaque, poscimus, Sic nos tu visita, sicut te colimus ; Per tuas sernitas duc nos quo tendimus, Ad lucem quam inhabitas.

Amen.

En andret-ma e c’hellot lavaret ive an Te Deum, pehini a gueffot en Ofiç bras ar Verc’hes dirac Laudes.



An Hymn Verbum supernum, var an ton latin.

AR Verb eternel hep quitât
Ar c’hostez deou eveus he Dat,
So deut casi en fin ar bet
D’ober he œuvr determinet.
Quent evit beza gant Iudas
Livret d’he adversourien vras,
En deveus bet en em roet
D’he zisquibien evit bouet.
Dindan daou speç e les Jesus
He gorf hac he c’hoad precius
Evit mezur corf hac ene
An den a ziou substanç ive.
Hor gompagnun ê pa ê ganet,
Hac o tibri ê hor banquet,
O vervel ô hor dilivranç,
Hac o rên ê hon recompanç.
Ni ho salud, hostif santel,
C’houi eo an dor celestiel :
Emaomp en bresel a bep-tu,
Roït sicour d’omp, roït d’omp vertu.

VErbum, supernum prodiens, Nec Patris linquens dexteram, Ad opus suum exiens, Venit ad vitæ vesperam.

In mortem à discipulo, Suis tradendus æmulis, Priùs in vitæ ferculo, Se tradidit discipulis.

Quibus sud binâ specie Carnem dedit et sanguinem, Ut duplicis substantiæ Totum cibaret hominem.

Se nascens edit socium, Convescens in pedulium, Se moriens in pretium,

Se regnans dat in præmium.

O salutaris hostia ! Quæ cœli pandis ostium, Bella premunt hostilia : Da robur, fer auxilium.

Uni trinoque Domino Sit sempiterna gloria, Qui vitam sine termino Nobis donet in patriâ.

V/. Posuit fines tuos pacem, alleluia.

R/. Et adipe frumenti satiat te, alleluia.

Gloar epad an eternite
D’an Dreindet sacr en un Doue,
Ha ra roï deomp goude’r maro
Ar vuez eternel en hor bro.
Evellen bezet grêt.

V/. Christenien fidel en dro deoc’h
En deus Doue lequeat ar peoc’h.

R/. Ha gant ur bara guinis pur
E teu delicat ur mezur.

Doue ra vezo meulet.

Antiphona.

Ego sum panis vivus qui de cœlo descendi : si quis manducaverit ex hoc pane, vivet in æternum. Alleluia.

Recommandation.

Me eo, a lavar Map Doue,
Ar bara beo deut eus an eê ;
Ar bara-m[â] [2] nep a zebro,
Eternelamant a vevo.
Doue ra vezô meulet.


  1. Moullet : -nis.
  2. Diwar embann. all. Moullet amañ : mad.