Armorica, 1935  (p. 44-45)



SON AL LANN
————
(An hevelep ton gant hini ar « Pardon »)


Da veuleudi, lann aour melen,
A rénk diston war va zelenn ;
Da gaerder atao a ganin
Tra vo mouez ha buhe ganin :
Te zo, ’gav d’in, penn-kil-ha-troad,
Héñvel-touet ouz ar Breizad.

Te n’eo ket brao lammet ganid,
Kregi ennout zo dic’honid :
Beañ ’teus ivin hir ha lemm,
Penn hag a bik, drein hag a flemm ;
Red eo ive beañ potr mat
Barz dont a benn eus ar Breizad.

Hogen, mar geo da stum direiz,
Te zo kalon vad en es kreiz :
Diwarnout e teu laez d’ar zaout,
Troad d’ar c’hezeg ha gloan d’ar maout;
E galon ha zoken e wad
A oar rei ive ar Breizad.

Pe vê divalo pe vê brao,
Te vê bleuniou warnout atao,

Bleuniou alaouret ha zeder,
En o zouez kan an alc’houeder ;
Bleunia vel-se ’ra da bep oad
Hunvreou er spered Breizad.

Te c’houl, benn chom yac’h ha digor,
Avel mene pe avel vôr ;
Pell diouz da vro ne rafes ken
’Med dizec’ha gant an anken ;
Veldout ne vê laouen ha mad
Nemed en e Vreiz ar Breizad.

Pa gan en es kreiz an avel,
Moueziou kuñv a deu da zevel,
A wechou karget a zaero
Pe héñvel ouz klemm tud varo ;
Meur a wech ive d’huanât
En em dol telenn ar Breizad.

Breudeur omp eta penn-da-benn,
Gant eun hevelep planedenn
Staget ouz ar memez douar
Dindan ar memez heol klouar ;
Rak-se, da vleuñvenn vo dalc’hmad
Bleuñvennig karet ar Breizad.


————